Het wordt hier steeds warmer

Voor mijn idee wordt het steeds warmer, de zon schijnt meer en het regent steeds minder. Dat hoort ook want het regenseizoen is bijna afgelopen. Overdag kun je eigenlijk niet in de zon zitten, laat staan fietsen. Al mijn zweetklieren spoelen wel lekker door, dat is één voordeel.

Momenteel is de stroom uitgevallen, een groot drama want we kunnen niet meer op internet en mijn laptop doet het nog 1 uur en 9 minuten. Ik vond het wel weer tijd voor een blog dus ik maak van deze internetloze ochtend/dag/week? maar gebruik om mijn blog te schrijven.

De vorige keer dat ik mijn blog schreef ging het nog niet goed met ons onderzoek, nu gelukkig wel. We zijn druk bezig met verslaglegging en het doen van interviews. Vooral dat laatste is leuk, op ons fietsje door Paramaribo op bezoek bij instellingen en stichtingen. (foto interview) We krijgen echt hele erge, trieste en onvoorstelbare verhalen te horen. Op mijn blog kan ik hier weinig over schrijven maar ook in dit land is erg veel ellende, vooral bij kinderen/jongeren. Ik hoop dat onze onderzoek en onze aanbeveling hier verbetering in kan aanbrengen.

Naast ons onderzoek doen we ook leuke dingen, we zijn bij een dierentuin geweest waar we veel dieren hebben mogen bewonderen. Vooral de apen vond ik leuk omdat ze zo op ons lijken.(foto)

Ook zijn we bij Fort Zeelandia geweest hier werd veel verteld over de geschiedenis van Paramarbio en de rol van de Fransen, Engelsen en vooral Nederlanders hierin. We hebben veel geleerd over de slavenhandel waar we de dag erna ook een film over hebben gezien (12 years a slave, zeker een aanrader al gaat die niet over Suriname). Ook zijn op Fort Zeelandia de decembermoorden gepleegd, en werden misdadigers daar gemarteld. Interessant museum is het. (foto)

Ik vertelde de vorige keer over onze Chinese buurman die de hele dag films kijk. Hij en zijn vrouw zijn vorige week bij ons op bezoek geweest om ons eten te brengen. (foto) Wat een hilarische mensen zijn dat, de enige woorden die ik verstond waren China & baby. Ze zijn helemaal gelukkig want ze zijn in verwachting van een zoon, over 1.5 maand gaat ze bevallen. Zullen we vast veel van meekrijgen van deze bevalling aangezien ze geen ramen hebben….

- Soms zijn de winkels ineens dicht en hebben we alleen maar vage ingrediënten om mee te koken. Pieter en ik hadden pas kip met tomaten puree en pasta, is best raar voedsel geworden. (foto)

- We zitten vaak op terrasjes wat te drinken, vooral als we een interview hebben gehad (foto) Ze hebben hier veel leuke tentjes (Gerda, ik heb Broki nog niet gevonden!)

- In de dierentuin wilden Mariëlle en ik met een struisvogel met onze duckface op de foto maar de struisvogel vond dat niet zo leuk.. (filmpje)

Tot slot, afgelopen maandag hebben we ons visum verlengt. Ging best snel alleen de mensen waren wel super chagrijnig en boos op ons, geen idee waarom. Het leuke van dit ‘uitstapje’ was de terugweg. De taxichauffeur was een echte held, hij zette een CD op met allemaal oude muziek. Het eerste nummer was ‘Girls just wanna have fun’. De muziek ging erg hard & hij ging ook los achter het stuur. Pieter heeft hier een filmpje van gemaakt, ik hoop dat ik deze kan uploaden.

Vanavond gaan we de stad in en morgenavond hebben we ook een feest waarvoor we zijn uitgenodigd. Volgende blog kan ik waarschijnlijk meer vertellen over het nachtleven in Paramaribo:)

Liefs uit het bloedhete Suriname.