Bijna voorbij
Blijf op de hoogte en volg Willeke
28 April 2014 | Suriname, Galibi
Het is tijd voor mijn laatste blog, een dubbel gevoel omdat ik een mooie tijd moet afsluiten maar erg veel zin om weer naar huis te gaan.
We zijn de laatste tijd erg veel bezig geweest met het onderzoek, we hebben veel gesprekken gevoerd en veel, heel veel verslaglegging gedaan. We hebben ons onderzoek ingeleverd bij onze docent op school voor de eerste kans, we krijgen in Nederland waarschijnlijk pas feedback.
Vanochtend hebben we onze eindpresentatie gehouden voor het ministerie en de organisaties die we hebben geïnterviewd. Pieter, Mariëlle en ik hebben gepresenteerd, ik was best zenuwachtig maar het ging goed. Ik hoop van harte dat er een positieve verandering plaatsvindt zodat de jongeren beter geholpen kunnen worden.
Naast het onderzoek zijn we ook bezig met afscheid nemen van de Surinaamse dingen hier. We zijn vorige week zaterdagavond de stad in geweest, we kwamen om half 1 aan en ik stond in mijn ééntje op de dansvloer omdat het zo rustig was. Uiteindelijk kwamen er meer mensen maar wij hadden het na een tijde ook wel weer gezien omdat de muziek nogal eentonig was en er hele rare mensen rondliepen. Afgelopen zaterdag, koningsnacht, zijn we ook de stad in geweest. Met een partybus werden we van plek 1 naar plek 2 gebracht. Dit was een geweldige ervaring, de muziek stond zo hard dat we op een kilometer afstand te horen waren en er was een soort dansvloer. Iedereen was gekleed in het oranje, ik heb zeker genoten.
Ook hebben we nog een tripje gedaan; Galibi en Frans Guyana. We werden thuis opgehaald en moesten weer een lange tijd met de auto en met de boot. In tegenstelling tot de andere boottochten, waar we alleen nat werden van de regen, werden we nu nat door de golven. Gelukkig moesten we van onze gids een poncho halen. (Een geweldig mooie poncho, ze hadden maar 1 soort…) Het water golfde naar binnen, was best grappig.
Galibi is een soort eiland waar een dorp leeft, het is hier niet heel toeristisch en het was een hele mooie omgeving. Het hele eiland stond vol met Palmbomen en er was wit strand. In de avond vertrokken we naar de schildpadden, het was het seizoen dat ze eieren leggen. De schildpadden zijn 1 meter groot en 250 kilo. We moesten weer in de boot, nu met een zeil over ons hoofd, dat was heeel eng. Ik ben niet heel snel bang maar het was super donker en de boot ging heen en weer door de golven. Ik dacht telkens; als we omvallen en ik kom in het water dan weet ik niet waar boven en onder is omdat het zo donker is. Gelukkig duurde het niet zo lang. We kwamen bij een strandje waar we niet mochten schijnen met onze zaklamp omdat we de schilpadden zo zouden laten schrikken. We zagen heeel veel sterren en alleen in de verte zag je licht van de stad. Na een tijdje raakten onze ogen gewend aan het donker en konden we de sporen van de schilpadden zien. Één schildpad was bijna klaar om eieren te leggen, toen mochten we dichter bij komen. Ze raken dan in trance en dan mogen we dichterbij komen. Het was grappig om te zien, ze plopte de eieren eruit, zo’n 150. Soms wel 3 tegelijk. Ik vond het wel een beetje zielig want we stonden naar haar te kijken en ze had het heel moeilijk, ze had zelfs een traantje. Na 20 minuten waren alle eieren gelegd en ging ze het gat weer dichtmaken. Het moment dat ze de zee uitkomen tot het moment dat ze de zee weer ingaan duurt 3 uur, best lang.
We gingen weer terug en hebben lekker gechillt bij ons huisje, heel slecht geslapen want het matras was van hout, zo voelde het tenminste. De volgende dag gingen we eerst even naar de aapjes, daar waren we de dag ervoor ook geweest maar we wilden nog even kijken. De aapjes leven daar in het wild maar zijn gewend aan mensen. Ze gingen op ons zitten, heeeeel lief. Ook waren er andere dieren die ik niet kende, die waren niet zo lief. Uiteindelijk zaten er twee aapjes op mij, heel erg schattig.
In de middag gingen we naar Frans Guyana, dat stelde eigenlijk niet zoveel voor. Het is heel klein en niet veel te beleven. Er was wel markt maar we konden niks kopen omdat je er alleen kunt betalen met euro’s en daar hadden we niet aan gedacht.
Vanavond gaan we nog naar de bios, hopelijk is het morgen lekker weer en kunnen we naar het zwembad. Dan woensdag spullen inpakken, hopelijk ga ik het redden om minder dan 23 kilo in mijn koffer te stoppen en donderdag ga ik naar huis. Ik heb er erg veel zin om iedereen weer te zien, vooral Sander. Het was een geweldig ervaring, ik heb genoten maar het is mooi geweest. Ik wil jullie bedankt voor jullie reacties en meelezen; ik vond het leuk om te merken dat jullie me niet vergeten zijn: )
Tot snel!
We zijn de laatste tijd erg veel bezig geweest met het onderzoek, we hebben veel gesprekken gevoerd en veel, heel veel verslaglegging gedaan. We hebben ons onderzoek ingeleverd bij onze docent op school voor de eerste kans, we krijgen in Nederland waarschijnlijk pas feedback.
Vanochtend hebben we onze eindpresentatie gehouden voor het ministerie en de organisaties die we hebben geïnterviewd. Pieter, Mariëlle en ik hebben gepresenteerd, ik was best zenuwachtig maar het ging goed. Ik hoop van harte dat er een positieve verandering plaatsvindt zodat de jongeren beter geholpen kunnen worden.
Naast het onderzoek zijn we ook bezig met afscheid nemen van de Surinaamse dingen hier. We zijn vorige week zaterdagavond de stad in geweest, we kwamen om half 1 aan en ik stond in mijn ééntje op de dansvloer omdat het zo rustig was. Uiteindelijk kwamen er meer mensen maar wij hadden het na een tijde ook wel weer gezien omdat de muziek nogal eentonig was en er hele rare mensen rondliepen. Afgelopen zaterdag, koningsnacht, zijn we ook de stad in geweest. Met een partybus werden we van plek 1 naar plek 2 gebracht. Dit was een geweldige ervaring, de muziek stond zo hard dat we op een kilometer afstand te horen waren en er was een soort dansvloer. Iedereen was gekleed in het oranje, ik heb zeker genoten.
Ook hebben we nog een tripje gedaan; Galibi en Frans Guyana. We werden thuis opgehaald en moesten weer een lange tijd met de auto en met de boot. In tegenstelling tot de andere boottochten, waar we alleen nat werden van de regen, werden we nu nat door de golven. Gelukkig moesten we van onze gids een poncho halen. (Een geweldig mooie poncho, ze hadden maar 1 soort…) Het water golfde naar binnen, was best grappig.
Galibi is een soort eiland waar een dorp leeft, het is hier niet heel toeristisch en het was een hele mooie omgeving. Het hele eiland stond vol met Palmbomen en er was wit strand. In de avond vertrokken we naar de schildpadden, het was het seizoen dat ze eieren leggen. De schildpadden zijn 1 meter groot en 250 kilo. We moesten weer in de boot, nu met een zeil over ons hoofd, dat was heeel eng. Ik ben niet heel snel bang maar het was super donker en de boot ging heen en weer door de golven. Ik dacht telkens; als we omvallen en ik kom in het water dan weet ik niet waar boven en onder is omdat het zo donker is. Gelukkig duurde het niet zo lang. We kwamen bij een strandje waar we niet mochten schijnen met onze zaklamp omdat we de schilpadden zo zouden laten schrikken. We zagen heeel veel sterren en alleen in de verte zag je licht van de stad. Na een tijdje raakten onze ogen gewend aan het donker en konden we de sporen van de schilpadden zien. Één schildpad was bijna klaar om eieren te leggen, toen mochten we dichter bij komen. Ze raken dan in trance en dan mogen we dichterbij komen. Het was grappig om te zien, ze plopte de eieren eruit, zo’n 150. Soms wel 3 tegelijk. Ik vond het wel een beetje zielig want we stonden naar haar te kijken en ze had het heel moeilijk, ze had zelfs een traantje. Na 20 minuten waren alle eieren gelegd en ging ze het gat weer dichtmaken. Het moment dat ze de zee uitkomen tot het moment dat ze de zee weer ingaan duurt 3 uur, best lang.
We gingen weer terug en hebben lekker gechillt bij ons huisje, heel slecht geslapen want het matras was van hout, zo voelde het tenminste. De volgende dag gingen we eerst even naar de aapjes, daar waren we de dag ervoor ook geweest maar we wilden nog even kijken. De aapjes leven daar in het wild maar zijn gewend aan mensen. Ze gingen op ons zitten, heeeeel lief. Ook waren er andere dieren die ik niet kende, die waren niet zo lief. Uiteindelijk zaten er twee aapjes op mij, heel erg schattig.
In de middag gingen we naar Frans Guyana, dat stelde eigenlijk niet zoveel voor. Het is heel klein en niet veel te beleven. Er was wel markt maar we konden niks kopen omdat je er alleen kunt betalen met euro’s en daar hadden we niet aan gedacht.
Vanavond gaan we nog naar de bios, hopelijk is het morgen lekker weer en kunnen we naar het zwembad. Dan woensdag spullen inpakken, hopelijk ga ik het redden om minder dan 23 kilo in mijn koffer te stoppen en donderdag ga ik naar huis. Ik heb er erg veel zin om iedereen weer te zien, vooral Sander. Het was een geweldig ervaring, ik heb genoten maar het is mooi geweest. Ik wil jullie bedankt voor jullie reacties en meelezen; ik vond het leuk om te merken dat jullie me niet vergeten zijn: )
Tot snel!
-
28 April 2014 - 23:32
Inge Jansen:
Willeke nog even genieten ...en dan...heerlijk naar huis.
Ik heb genoten van je reisverslagen... je hebt heel veel meegemaakt!
Een ervaring rijker in je leven. Een hele mooie rugzak!
Een hele fijne reis naar Nederland.
liefs Inge Jansen -
29 April 2014 - 07:11
Judith En Rosalie :
Jaaa, weer naar huis! Geniet van de laatste dagen! We hebben zin om je weer te zien:)
Liefs en tot vrijdag! -
29 April 2014 - 08:04
Ferdinand :
Hey zus, geniet nog even vd laatste dagen! Goede reis alvast en tot vrijdag!
X
F -
29 April 2014 - 09:09
Mam:
Ha die Wil,
Je laatste verhaal vanuit Suriname, wat is het (wat mij betreft ) toch snel gegaan.
Fijn dat je weer zin hebt om naar huis te komen al zul je in het begin je groepje best missen.
Ik hoop dat het afscheid niet te moeilijk wordt en dat je woensdag alles mee terug krijgt.
Nog een paar fijne dagen en tot vrijdagmorgen (vroeg)
Liefs en een hele dikke knuffel. Xxxxx -
29 April 2014 - 09:38
Anje:
He lieve Willeke,
Wat leuk om op de valreep nog weer een leuk verhaal te lezen. Heerlijk dat we een beetje mee mochten reizen! Bedankt voor je leuke verslagen. Wat heb jij een bijzondere ervaringen opgedaan. Dat pakt niemand je meer af! Het zal een hele ommekeer zijn om terug te komen, maar de herinneringen mag je mee nemen. En hier zijn ook veel goede dingen van het leven waar je weer van zult genieten. We wensen je een goede voorbereiding op de terugtocht, een goede reis en een behouden terugkomst! Welkom en tot gauw!! Liefs -
29 April 2014 - 19:05
Jenneke:
Hoi Willeke nog even en dan ben je terug in Nederland je hebt volgens mij wel heel veel gezien/ genoten en hopelijk wordt jullie verslag/onderzoek goed gekeurd een beloning op jullie harde werken .Bedankt dat je door jou verhaal en foto`s ons daarvan mee hebt willen laten genieten. We wensen je een goede reis , en een heerlijk weerzien met Sander en jou familie.
groeten Herman en Jenneke -
29 April 2014 - 20:01
Tante Gerda:
wat jammer dat ik je leuke blogs nu niet meer kan lezen,maar wat leuk dat je eindelijk terugkomt,hopelijk gezond en wel en met een hele leuke ervaring en met heel veel verhalen denk ik,ook te hopen dat je verslag natuurlijk goed wordt gekeurd,zo niet gaan we terug en dan ga ik wel mee,haha,
lieve Wil tot gauw,ook dikke knuffel van mij,Gerda.
ooh mien Henkie is op de motor weg en het begint te plensen,das nie zo mooi,hoeft ie straks ok nie meer te douchen hahahaha. -
29 April 2014 - 22:23
Pap:
Hey Willeke, fijn dat je weer thuis komt.
Geniet nog even en tot vrijdag.
Een behouden reis groeten pap
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
